02-01-2022-02

Avond editie

Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik kan tegen deze Lock Down lijkt het wel slechter als de vorige keer. Ik wist zeker vorig jaar dat we er niet vanaf zouden zijn, omdat je nu eenmaal nooit van een (vervelend… Griep…) virus afkomt dat heeft het verleden wel bewezen. Want hoeveel jaren word er al niet elk jaar tegen de normale gevaccineerd en toch komen ze geen stap dichter bij de oplossing om er van te winnen.

Donkere tijden zijn voor velen moeilijker

Soms lijk ik mogelijk toch gewoon maar een mens en elk jaar dat ik ouder word merk ik dat deze tijd voor mij zwaarder valt als de tijd dat we meer licht hebben. Lekker van huis gaan en thuis komen als het nog licht is… Nu staan wij op en laten de hondjes uit en het is donker… Als we thuis komen en de hondjes uit laten is het .. je raad het al… donker. Ik ben ook veel moeilijker aan het trainen te krijgen in deze tijd en door dat wij de maand november en december wat uitgerust hebben na de zomer waarin wij beide ook de 10km hardloop uitdaging volbracht hebben… Zij we wat dikker geworden als we wilde en ook de conditie is zachtjes gezegd naar de klote…

Open zijn en alleen de hele dag maar wachten op die paar mensen die voor een pakje komen valt mij nu erg zwaar, maar sluiten is ook geen optie. Want ik en wij willen service gericht zijn en wij horen al van heel veel mensen dat er heel veel ook pakketdiensten wel dicht zijn gegaan, dus moeten ze toch ergens terecht kunnen. Maar ik vind het wel een depressief aanvoelden tijd geworden. Wat dan door mijn hoofd gaat is, redden wij het nu nog wel als het weer lang gaat duren. Want ze hebben wel gezegd .. half januari, maar ik vertrouw de meeste daar totaal niet meer. … En als het langer duurt kunnen wij dan nog wel de huur en kosten blijven oprengen… Nee eigenlijk niet, want de kosten gaan wel door… Maar stel het duurt niet te lang… Dan een fijne zomer draaien en … en… Hoe dan de winter weer, want elk mens wat denkt dat er niet een of andere griep weer de kop op zal steken neem ik ook niet serieus…

Toch wil ik positief zijn en blijven, dus vanavond de andere schoenen aangedaan en ik ben met onze Basje een stukje wezen hobbelen…( voor nieuwe… eh.. dat is niet echt erg hard lopen, maar ook niet wandelen.. sommige noemden het joggen… ik vind het net toch wat anders… )… Een ruime 2 km en ik was kapot… echt waar die kleine wilde nog wel een rondje gaf hij aan… Maar mijn lichaam en geest wilde liggen en een blikje bier…. Korte geleden liep ik nog de 10km en soms wel een paar keer in de week de 5 of 7km…. Zo snel kan het gaan.. Toen ik die 10km liep… zoek maar terug.. woog ik net onder de 110kg… nu… eh.. haast 123 kg… Ja in ongeveer anderhalve maand is dat gebeurt…

Een uitdaging

Ik gun het die kleine dus moet ik ook wel, want onze Yoshi is zo snel achteruit gegaan, waardoor wij dus minder zijn gaan lopen ook… En door minder te wandelen… Ook minder gaan trainen… en ook minder te gaan hardlopen… En daardoor meer te gaan eten en drinken… Makkelijk toch als je weet hoe dat het komt… nu ik denk dat heel veel mensen dit soort dingen kennen… Er gebeurt wat in je leven en voor je het echt doorhebt… Zit je in een verkeerd verhaal.

Nu ik wil voor onze Basje het weer oppakken… Bedankt dat je in ons leven bent gekomen… Zo zie je dat alles en iedereen een functie heeft, zelfs onze kleine viervoeter… En als ik daar nu even in wil geloven.. Dan doen jullie dat ook maar even al is het maar omdat ik het even nodig heb en er netjes om vraag… dus sjapo voor onze Basje <3