26-01-2022

Geluk, gelukkig… Ongeluk, ongelukkig

Wat bepaald er in een mens zijn leven of dat je het mee zit of tegen, dat zal voor heel veel mensen een erg belangrijke vraag kunnen zijn. Als je wat ouder word heb je vaak allemaal al wel hoogten en diepten meegemaakt, dat kan haast niet anders, want het hoort bij het leven. Ervaring op doen noemen sommigen dat ook wel en je hoort ook wel dat je je grijze haren niet voor niks krijgt maar dat je die moet verdienen… Nu van alles is altijd een stukje wel waar.

Als jij vind dat jij het slechter hebt getroffen als heel veel anderen, nu dan zit je met een echt probleem, wat meer met jouzelf te maken heeft als met wat je is overkomen, daar geloof ik echt in . Ik schrijf vanavond niet echt over mijzelf, maar een keer haast helemaal over Siny, want als ik mijn shit en ellende die ik zeker zo heb ervaren in mijn leven vergelijk met die van haar… eh.. Nu dan zit ik nog op de kleuterschool en daar ben ik dan ook nog wel gelukkig mee ook.

Ik heb nooit kinderen in mijn leven mogen krijgen of hoe je dat ook maar wilt verwoorden. Het was een van mijn grootste wensen in het leven als kind al, omdat ik voelde dat ik anders was en dacht als ik een eigen gezinnetje heb met kinderen en dieren kan ik tenminste het aan de hele wereld laten zien hoe… dat ik.. denk en voelde dat het wel moest en kon… Nu is niks geworden.

Siny heeft geen al te makkelijker jeugd gehad, waar ze zelf over wil gaan schrijven en ook al een eerste stukje op ons Blog heeft gezet, maar ze moest eerst weer door deze dagen heen weet ik voordat ze verder kan schrijven. Als je op je knieën hebt gezeten voor de guillotine, tenminste zo zie ik het dan in haar situatie, dan leef je soms in een roes en moet je ook geregeld weer even alles bij elkaar zien te krijgen om verder te gaan met positief leven. Is zij dan wel eens negatief dan… Nu ik heb het nog nooit meegemaakt en dat is dan ook gelijk iets wat ik zelf niet ken… Petje, hoedje en alles wat ik zou kunnen opzetten, zet ik ook graag voor haar af.

Voor die het niet weten, even niet schrikken… Want het is… al weer…

7 jaar geleden dat Siny dat ze er klaar mee moet komen dat ze ook haar tweede dochter nooit meer in dit leven zou zien.

Voor zover even de feiten en nu wil ik overgaan tot waar het ook om gaat en dat is dat zij altijd is doorgegaan. Ook zij heeft altijd vroeger gezegd, als mijn kinderen wat overkomt, dan red ik het niet of hoe moet ik dan door, maar zij heeft het wel gedaan en de oplossing gevonden die voor haar werkte.

Feestje, positief en doorgaan

Op elke bijzondere dag, dus verjaardagen of overgangsdagen en ook zo veel als mogelijk die gewoon elke week er wel kunnen zijn heeft zij geleerd om te vieren dat zij nog wel kan vieren en een feestje maakt ook voor die er niet zijn. Want ook haar zoon leeft ergens en daar heeft ze voor haar veel te weinig contact mee. Hij gaat zijn eigen weg en dat probeert zij ook wel te begrijpen, maar het is natuurlijk als je al zoveel hebt meegemaakt niet echt te begrijpen, maar ja ik blijf er even af met mijn mening en inzichten.

Daarom deze keer géén foto’s van haar dochters of wat dan ook wat zwaar over zou kunnen komen, ik mocht alleen positieve foto’s plaatsen en eigenlijk ook schrijven en ik hoop dat dit stukje positief genoeg was, want ze wilde zelf even niet schrijven. Snap ik ook wel.

Nu de foto’s zijn van de laatste dagen en deze ochtend met een speciaal ontbijt omdat… Omdat… en omdat… Dus als ze zelf schrijft op FB, vraagt ze altijd… Géén sterkte, want dat heeft ze niet nodig vind ze maar wel een hartje voor haar dochters… Hopelijk lees je het goed en houd jij je hier ook aan… Bedankt ook namens haar en maak er ook maar een feestje van want het leven is altijd te kort… Leef en geniet van wat je hebt en anders werk er ontzettend hard aan om er meer uit te halen…

p.s. Plankje van deze avond… Extra.. geen foto’s van.. en vandaag op de zaak ook twee keer gebak bij de koffie en thee… ook geen foto’s van…. Maar met tranen in je ziel kan je ook wel lachen en genieten heb ik geleerd van haar… Liefde is…