Stress en Hogebloedruk
Vanmorgen moest ik naar de huisarts om bloed af te geven, zodat ik die mee kan nemen naar de o.a. dermatoloog en reumaloog voor controle. Nu kwamen wij daar aan en dan moeten wij al wat vroeger op als normaal, waar ik dus een ontzettende hekel aan heb. Kijk ik sta heel vaak nog veel vroeger op als dit tijdstip, maar dan doe ik dat omdat ik op wil staan... Als autist is dat normaal... Maar dat ik op moet staan voor een afspraak of voor een ander, krijg ik dus stress van. Dan slaap ik ook altijd slechter. Nu de laatste tijd slaap ik toch weer slechter door de verschillende mankementen en pijnen, maar toch...
Het meisje waar Siny ook al een keer een behoorlijke aanvaring meeheeft gehad heeft stond achter de balie en pakte de telefoon op en vroeg of wij even een momentje hadden.... Ik ging er eens goed voorstaan en zei in mijn beste Duits... Dat het wel heerlijk was om hier en u een moment van rust te kunnen hebben.... Dat viel dacht ik goed aarde wat er kwam warempel een lachje over haar gezicht...
Ze was klaar met de telefoon en ze vroeg om mijn naam.... Nu is dat in Duitsland altijd zo'n dingetje met mijn naam en ook kunnen ze mij heel erg vaak, zeker aan de telefoon totaal niet verstaan, dan lijkt het wel of ik geen NL of Duits praat maar Swahili. Als ze het niet goed verstaan, komt altijd de volgende vraag... Geboortedatum en die noem ik dan heel erg rustig en langzaam op.... Dan komt altijd de derde vraag... Geboorte datum nogmaals.... En doe ik mijn kunstje van net heel ontzettend ontspannen en rustig nog een keer....
U heeft geen afspraak staan voor vandaag, maar voor morgen kwam er uit het nu behulpzame meisje.
Of ik dan maar morgen of anders volgende week terug wilde komen, nu kennen jullie mij niet allemaal persoonlijk, maar geloof mij dat ik niet graag naar afspraken ga en zeker niet voor Jan Lul.... Grrrrf.... Dus gaf ik aan met Siny als backup dat we die uitslagen echt snel nodig hadden voor de specialisten waar ik nog naar toe moest..... Nu ze keek en zei, als u dan een halfuurtje wacht, doen we het toch maar gelijk voor u.... Echt ze was op cursus geweest, kan niet anders, maar ik kreeg het wel zo warm dat ik Siny mijn jas maar mee gaf die liever zonder smoel bescherming in de auto ging zitten wachten... Wat ik totaal snapte...
Na een tijdje heerlijk ontspannen gezeten te hebben in de wachtkamer met anderen met smoel beschermers die allemaal naar de vloer keken, of dat die voor ontspanning kon zorgen, maar volgens mij werkte die ook niet mee.... Werd mijn naam redelijk uitgesproken in de verte en dacht ik nu zal ik wel ergens naar toe moeten gaan... Er zijn daar maar een paar deuren en er stond er een open, dus met mijn sterke deductie vermogen moest het daar wel wezen... Ik mocht gaan zitten, maar wel met de steun aan mijn verkeerde kant, want ik laat niet graag prikken in mijn rechter, want mijn linker arm laat makkelijker zijn bloed afnemen als de eigenwijze rechter, net zoals het vaak in de politiek ook gaat. Dus moest ik schuiven en er half op gaan zitten, zodat het maar net ging. Waarschijnlijk doet iedereen het met rechts, zeker in Duitsland of deze streek, maar ik werk nu eenmaal op mijn eigen manier en anders .. niet... Het lukte en ze kon nog goed prikken ook en dat is ook niet altijd zo is mijn ervaring.
Wilt u ook even mijn bloeddruk opmeten, want die is ook van belang voor de medicatie en leeftijd gaf ik haar netjes aan... Ze pakte het en snapte nu dat ik die wel aan mijn rechterarm wilde hebben.. Ja hoe ga je om met een autist is soms toch wel lastig voor anderen om te begrijpen is mij gebleken. Ze keek een paar keer en zei... Hoe is het heeft u wel uw bloeddruk medicatie genomen, of is er wat anders aan de hand. Heeft u zich te veel opgewonden door hoe het ging met de afspraak..? Nu ik heb alleen maar gezegd, dat ik mijn hele leven nog nooit bloeddruk medicatie gehad had en dat ik normaal ook geen hoge had, wat zeker in de gegevens stond in de pc waarin ze zat te lezen... Ik zeg wat zijn de getallen dan... 185 om 75 ... Nu dat heb ik niet normaal daar ben ik eerlijk in. Als ik een trapje opliep en getest werd had ik uiterst altijd zo'n 155 als hoge... Maar in rust bij de arts of thuis rond de 75 2 85 om 120 tot 130 dat zijn mijn getallen waar ik tevreden ook altijd mee was.... Nu dus toch te opgewonden of de laatste tijd wel echt slecht in orde en ik maak mij ja... Echt te druk over van alles en nog wat, maar wat was er dan eerder de kip of het ei....
Een les voor mijzelf en misschien ook voor anderen. Mijn hele leven als er wat tegen zat, compenseerde ik dat met iets anders. Dat doet haast elk mens wel, maar ik deed het met extra gezond leven en sporten. Beide ligt nu juist onder vuur en dan gaat het wel erg hard ook. Na de 10km hardloop in de versukkeling geraakt en juist extra wat slechter gaan eten en drinken... Normaal vroeger toen ik nog jonger was, trok ik dan een streep en trainen het er zo weer af... Nu al een paar keer proberen die streep te zetten en elke keer komt er een ander shit dingetje bij... Nu dus nooit als ik ooit nog weer mijn streep nu kan gaan zetten... Het zo ver laten komen, gewoon omdat ik... een 60+er ben en zal daar mee moeten leren leven... Maar we gaan door met leven en genieten en blijven proberen... Een les die ik vaak aan anderen heb geprobeerd uit te leggen was.... Nooit in je leven stoppen met proberen.... Echt gewoon elke keer weer denken, lukt het nu niet, dan morgen en zo komt er altijd wel weer een dag dat het in ieder geval een stukje beter gaat... En daar ga ik nu dan ook voor...
p.s. moet nu dus mijn bloeddruk 3x per dag opmeten en opschrijven en volgende week terug komen en kijken of .. eh.. en... of... word dus vervolgd zeker...
Vraagje aan jullie....
Mijn onderdruk is dus nu 75, dat lijkt goed.... Maar mijn bovendruk was deze ochtend 185 of 180 kan ook wel dat ik het verkeerd onthouden heb, maar maakt even niet uit het is te hoog... Maakt het nu nog verschil dat die onderdruk wel goed is, of maakt het geen reet uit en gaat het alleen om die bovendruk. Zoeken op internet geeft mij totaal geen antwoorden en daarom is er iemand onder jullie die er wel een antwoord op heeft... Graag hoor ik dat dan even...
Aanvulling 2: https://www.goedegebuur.de/2022/02/08/08-02-2022-2b/
Een echte hoge bloeddruk geeft ook bij onderdruk te hoog aan. Bij jou was de onderdruk prima! Alleen een verhoogde bovendruk kan dan eventueel komen door een beetje te druk te zijn geweest, stress zeg maar….. Wanneer je op een “rustig” moment zeg maar….je bloeddruk gaat meten, zul je zien dat het alweer verbeterd is!
PS: Ik lig in een deuk van het lachen, hahahahaa
Hahahahah… weet je toen ik het aan het schrijven was kwam Siny er aan en die zag dat ik er alweer een hoge bloeddruk van kreeg… Ja het leven is soms een hinkstap ding voor mensen die zo zijn als wij.
Jacobus maak je er niet te druk om, die verhoogde bloeddruk kan ook heel goed komen doordat je pijn hebt en zelfs door bepaalde pijnstillers.
Toen ik bijna 2 jaar geleden die trombose had,had ik verschrikkelijke pijn ( en ik heb een hele hoge pijngrens) en in het ziekenhuis bleek dat mijn bloeddruk 115 over 212 was,ook was mijn bloedsuikerspiegel veel te hoog 18.7 mmol/l.
Ze raakten best een beetje in paniek daar,maar ik zei tegen ze dat het door de extreme pijn kwam en dat wanneer ze daar iets aan zouden doen,de rest ook weer ok zou zijn.
De volgende dag moest ik terugkomen en mijn bloeddruk was er 1 uit de schoolboeken 78 over 120, mijn bloedsuikerspiegel was weer genormaliseerd 5.6 mmol/l.
Ik heb toen ook aangegeven dat ik het vreemd vond dat ze op zo’n moment daar naar gaan kijken, als ik zelf geen tegengas had gegeven, hadden ze me voor beide zaken medicatie voorgeschreven, terwijl het alleen maar veroorzaakt werd door de grote hoeveelheid adrenaline die mijn lichaam door de pijn aanmaakte.
Ik denk zeker dat er veel in zit wat jij schrijft… Ik voel mij shit en mankeer ook te veel.. Kan te weinig of meestal niet trainen en heb veel te veel stress…. Maar ook bij Siny zijn de bloeddruk, wel alleen thuis gemeten te hoog… We zijn beide in korte tijd veel te veel aangekomen en konden niet of te weinig trainen, maar hebben ons eten en drinken daar niet op aangepast… Toen we jonger waren ging dat nog wel een stukje… Nu merken we.. We zullen toch een ander leven moeten gaan leven… Minder ontbijtjes… enz.. Fijn jouw reactie… We gaan nu weer drie keer per dag een lijstje aan maken en dan zien we volgende week wel verder… Maar nu vanavond even weer… Proost, want .. ach je snapt het wel… Leven toch.. En straks… Gaan we weer uitdagingen aan, maar nu eerst even de scan’s enz… enz… Maar wij zijn als onkruid…