Wat is een mens zonder uitdagingen….
Onlangs een Elektronisch Dartbord aangeschaft…. eh.. De goedkoopste die ik heb kunnen vinden, want ik wist niet zeker of ik het wel zou kunnen met mijn schouder…. ‘s… Vanavond opgehangen en gelijk maar geprobeerd samen met mijn Siny… Het bord hing en zij wilde graag dat ik als eerste een pijltje zou gooien… eh.. Ja zo is zij met alles… Wat een geweldig mens is het toch… Maar mijn pijltje kwam ongeveer twee meter naast het bord op de muur terecht… De tweede.. op zeker een meter van het bord… En ja hoor de derde met heel veel moeite op het bord mij die viel op de grond…
Alle begin is moeilijk toch…
Even geschiedenis lesje…
Ooit had ik een Country en Western Saloon in Nijmegen en daar had ik 4 dartborden hangen. Ik had natuurlijk wel eens met pijltjes gegooid maar nooit echt serieus of vaak. Als je zo’n zaak begint word er steeds om rondjes gegooid en je kan het niet hebben dat jij alleen er maar staat om hun voor niks te laten betalen toch… Nu ik dus elke ochtend wel een paar uur trainen om in ieder geval niet te vaak te verliezen… Je moet als eigenaar ook wel soms verliezen anders is het ook niet leuk… Maar niet altijd… beter dat je dat zelf een beetje kunt kiezen, zodat het moment beter is… Als je snapt wat ik bedoel… Nu… In die tijd dus aardig maar niet echt super hoor leren darten… Ook als ik met een vriend / kennis later toen ik die zaak niet meer had kwam het wel eens tot een spelletje en dat was in het uitgaansleven en wel zo’n elektronisch ding, maar altijd met ontzettend veel drank op en ach.. je snapt die ook wel… Later nog een keer iemand via mijn overleden vrouw leren kennen die ontzettend fanatiek was en in zijn huis een hele kamer echt ingericht had als of het professioneel was… Zo voelde het in ieder geval voor mij want het was dacht ik de schuur.. hahahah… Maar ach hij was ook rechercheur … en ontzettend fanatiek… Ik dus niet… Maar hij was ook een hart patiënt… Dus niet opwinden toch… Nu hij stond altijd te foeteren en stuiteren en hij verloor haast altijd… Niet omdat ik beter was, zeker niet… Maar wel kon ik hem bespelen en dan gooide hij tegen mij altijd heel erg slecht… En daar genoot ik wel van hoor, want ik deed het niet maar hijzelf… Kortom ik heb wel een paar keer een korte periode in mijn leven met dartjes gegooid maar niet echt.. eh.. echt vind ik… Nu dus…
Als je ouder word moet je leren wat je wel kunt….
Daarom dus een dartbord van de Aldi aangeschaft met van die plastic puntjes… En ja hoor natuurlijk gooide ik bij de eerste drie er al een helemaal aan duigen… Totaal geen coördinatie meer in mijn arm door die geschuurd pees aan paar jaar geleden en ook die onlangs gescheurde spier… En niet te vergeten aangetoonde door de MRT, artrose in beide schouders en dus te weinig ruimte om echt zonder pijn mijn armen te kunnen bewegen… Maar… ik ben wie en wat ik ben, dus toch zo’n ding gekocht want echt zwaar met gewichten trainen zit er ook even of nooit meer in… Nu het spelletje hebben we afgemaakt… een 301 zonder dubbel uit… En als er een pijl viel mocht je die gewoon nog een keer gooien tot je er drie in dat mooie nieuwe Duits pratende bord had zitten… Siny ging als een speer en genoot er van en ik moest terug denken aan die stuiteraar en besloot het gezellig te willen vinden… En dat hielp… Wat ik ik wil helemaal niet van haar winnen… Maar omdat ik mijn hele leven bezig ben geweest met wel… Is dat nu nog zeker af en toe wennen en zeker ook oefenen….
Winnen of verliezen
Na ongeveer een twaalf pijltjes opgeraapt te hebben vond ik een beetje hoe ik nu wel moest gaan staan… Met mijn nieuwe .. eh.. oude en versleten schouders… En Siny moest er nog maar iets van 70 punten en ik nog heel veel meer… En toen… kwam er nog een klein stukje terug leek het wel… Want ik gooide het in een paar buurten toch zo maar uit… Niet goed… Maar ik kon wel ongeveer zeggen welk ik zou gaan raken.. En ik gooide uit met .. eh.. dus geen dubbel hadden we afgesproken… met een drietje… Ja dan weten de echte wel dat je niet echt goed bezig was… Maar echt hij zat ontzettend exact in het midden… Ik was er trots mee… Mannen blijven toch altijd kleine kinderen of niet.. Nu ik ben er trots op dat ik met heel veel dingen nog maar of moet ik zeggen een klein kind gebleven ben…
Want als ik deze wereld dagelijks zie… nu… Laat maar dan om volwassen te worden want die maken meer stuk als dat ze goed doen toch…
Allemaal een hele fijne, gezellige en gezonde avond en bedenk dat ik alleen maar schrijf zodat de wereld nog kan verbeteren, dus overal zitten leer momenten in … Want die zijn er echt altijd, als je maar oplet… En wilt groeien… dus…
