Relaties
Vaak hoor je in de wereld hele grote woorden over hoe dat je tegen een relatie aan moet kijken. Die kijk op een relatie is door de tijden heen erg veranderd. Vroeger waren de meeste relaties niet gelijk in de verdeling van rechten en plichten. Heel lang verzorgde de man het inkomen en de vrouw bleef thuis en kreeg en verzorgde de kinderen. Ik ben in de gelukkige omstandigheden geweest dat mijn ouders heel erg ver voor liepen in de tijd dat zij leefden.
Mijn ouders hadden het oude bestaande patroon doorbroken, door die dat te laten doen, die in wat dan ook het beste was.
Mijn Moeder deed alles wat financieel was. Als mijn Vader op pad moest om koeien te kopen in het begin van hun relatie, dan maakte mijn Moeder zijn portemonnee klaar met voldoende geld en de briefjes erin waarop geschreven stond, waar hij moest zijn en waar hij rekening mee moest houden. Kortom zij was zijn secretaresse op dat gebied. Ook in restaurants rekende zij af, dus alles op geldelijk gebied was haar afdeling. Dat was totaal niet gebruikelijk, maar het was hun manier om gelijkheid te creëren ook naar de buitenwereld. Ik zag dit hele grote verschil als ik bij andere kinderen thuiskwam, maar ook later toen ik verder van huis kwam, wat het opvallend dat zij heel andere regels hadden als die op dat moment als voor normaal gezien werden.
Het maakte mij soms onzeker dat anderen ouders het totaal anders regelden als wat ik thuis gewend was. Ik kreeg als kind een boodschap door toen ik hierop mediteerde.
Ook mocht ik overal over mee praten, dat was zeker niet normaal in die tijd. Leraren bestonden nog niet, het waren meesters die je lesgaven. Op de middelbare school veranderde het ineens en was het een leraar die ook nog vaak een voornaam had. Als kind kende je die helemaal niet en je dacht er ook niet over na. Ik paste niet in dat systeem van leren, omdat ik anders was, maar ook door mijn opvoeding.
Toen het wat vrijer werd in de wereld in de jaren 60 en 70 was het elkaar vrijlaten in een relatie een veel gehoord gegeven. De boodschap die ik toen kreeg was.
“Elkaar vrijlaten, is zeer gevaarlijk in een echte relatie”.
Het maakte mij echter nog onzekerder, dus probeerde ik meer duidelijkheid te krijgen, door te vragen om meer uitleg.
“Vrijheid geven aan elkaar in een echte relatie is geen echte vrijheid, dat is een schijnvrijheid zoeken, door mensen die onzeker zijn over de echte liefde, naar de ander, maar nog veel meer naar de liefde van jezelf”.
Het was mij duidelijk en als ik om mij heen keek, vielen steeds meer puzzelstukjes op de juiste plaatsen. Massa’s mensen zag ik trouwen en kinderen krijgen, om zekerheden te creëren die achteraf niet bestonden. Ook mijn eigen ouders waren gescheiden en dat werd met het jaar wat verstreek meer schering als inslag.
Als je onzeker over jezelf bent en niet je handen in het vuur voor jezelf durft te steken dat je staat voor wat je zegt. Dan is het veel beter en komt minder onzeker over als je zegt, “wij laten elkaar vrij”. Meestal kwam er dan achter, maar wij vertrouwen elkaar zeker wel. Om de onzekerheid nog verder duidelijk te maken.
Als je echt om iemand geeft, zal je deze nooit willen kwetsen door met een andere relatie te beginnen voordat je met de huidige gestopt bent. Als je dat wel doet ben je niet anders als laf.
En wie wil dat graag zijn in het leven. Heel weinig mensen durven tegenwoordig ook nog echt voor elkaar te gaan, ook omdat ze om zich heen haast meer mensen uit elkaar zien gaan of scheiden als dat er relaties langere tijd goed gaan. Toch willen de mensen niet inzien of kunnen dat nog niet op dit moment dat het juist komt door te veel vrijheid.
De mens is niet in staat om met vrijheid om te gaan.
Als we moren de wegregels voor het verkeer weg halen, komt er niemand meer heelhuids aan op zijn bestemming. Ook alle andere regels in onze maatschappij zijn er gekomen omdat de mens bewijst op elk gebied niet tegen echte vrijheid te kunnen. Haast alle mensen roepen en schreeuwen dat ze vrij willen zijn op haast de meeste gebieden, maar echte wijsheid is anders als al deze roepers.
Zij die het hardste schreeuwen hebben haast nooit gelijk.
Leren wie en wat wij zijn is de oplossing in een relatie. Denken over kinderen moet pas aan bod komen als twee mensen samen zo ver zijn gekomen dat ze het kunnen gaan proberen omdat ze een nieuw leven een kans willen gaan geven op deze wereld. Geen enkele andere reden is goed om aan kinderen te gaan beginnen.
“Een relatie zonder regels tussen beide, die vanuit het hart en geest in balans zijn gekomen, heeft geen kans van slagen”. Was een extra toelichting op deze boodschap en ik was blij met mijn verworven inzicht.
Kijk om je heen. Kijk naar jezelf en naar je partner en vraag je af, zijn wij echt eerlijk tegen elkaar of vertellen wij dat waardoor wij hopen en of denken dat de ander er mee in kan stemmen. Ben ik dat wel wat er nu is afgesproken, of is het geen relatie hebben voor mij zo zwaar dat ik mijzelf verkoop, door vrijheden in te willen bouwen.
Een echte relatie stelt eisen aan de ander en aan zichzelf. Hoe strakker en duidelijker deze zijn, hoe meer vrijheid je zult voelen. Echt is echte en schijn is schijn, daar is geen onderhandeling ’s ruimte of begrip voor te krijgen.
Bestaat perfectie en wat is het?
Onlangs was ik op een workshop over stenen. Deze ging niet over waar ze vandaag kwamen, maar wat het spiritueel voor je kan betekenden. Ik werk al heel lang zelf met stenen en verkoop ze ook en wilde eigenlijk niet eraan mee doen. Maar Siny wilde weleens zien hoe dat anderen het doen. Het was bij een groothandel en daar even rondneuzen was voor mij wel een optie. Ik ging ervan uit dat ik mij wel afzijdig zou kunnen houden van die workshop, maar het liep anders. Vaak maakte ik in mijn leven mee, als ik ergens voor de aardigheid een keer aan mee wilde doen, dat anderen mij dan een storende factor vonden.
Ik ging er zitten en een jonge dame was degene die de workshop zou gaan leiden. Ze vroeg of iedereen zich even wilde voorstellen, wat ze dan ook deden. Ik vertelde wie en wat ik was op een zeer summiere wijze omdat ik niet hoog van de toren wilde roepen. Ik wilde het voor Siny en de andere niet verzieken.
Toen ik klaar was klapte ze in haar handen van opwinding en blijdschap zeggende, “o wat fijn, dan doen we het gewoon samen”. Ik was verbaasd maar ook overbluft, omdat ik met al mijn ervaring toch niet even had gekeken wie zij was en had de situatie onderschat. Natuurlijk komt dit door mijn vake slechte ervaringen met anderen die lesgeven of iets aan anderen willen uitdragen. Toch vond ik mijzelf slordig.
De hele workshop heb ik mijn licht op de deelnemers en stenen laten schijnen en iedereen was er blij mee. Een onderdeel wil ik hier extra toelichten wat voor alle aanwezigen een eyeopener was.
Er was iemand die een hele supermooie steen voor de ander had uitgezocht en dan moest die persoon zeggen of dat deze die steen zou kopen. Het ging erom, of de verkopende de juiste inschatting gemaakt had voor de koper. Niet op financieel gebied, maar juist of het bij die persoon paste en of zou kunnen helpen.
Voordat iemand er wat over kon zeggen, kwam ik ertussen en vertelde, waar het echt over zou moeten gaan.
Ooit had ik hier een boodschap over doorgekregen, die ging als volgt;
“De perfecte steen, heeft vaak minder in zicht als die het leven zelf vertegenwoordigd. Als je te hoge eisen stelt of voor een ander als voorbeeld wilt stellen, dan kan die er alleen nog maar ongelukkiger van worden en falen.”
In gemakkelijker taal verteld, komt dat erop neer. Als jij als mens veel meemaakt in je leven. Als jij als mens veel hebt moeten ontzeggen. Als jij als mens niet dat hebt kunnen bereiken wat je wilde. Dan is de perfecte steen niet de mooiste en grootste. Maar die jouw leven vertegenwoordigd en aan kan vullen. Als die steen, te mooi is en te groot is. Zal je het als een te grote opdracht in je onderbewuste ervaren en kan je het niet halen wat er van je verwacht wordt.
Mensen die te mooie dingen in hun leven willen halen, missen iets. Ze weten dat haast nooit, maar ze willen door hele mooie dingen aan te schaffen of te willen hebben een soort van compensatie toe passen op hun gefaalde stuk.
Voorbeeld. Hoe kleiner het mannetje hoe groter het pistool of mes dat hij zal dragen. Een grote levensles kan voor velen dan ook zijn, dat de mooiste mensen meestal de saaiste en onaantrekkelijkste zijn op gevoel en seks gebied.
Ook hoor je vaak in de winkel, “ik wil graag wat voor die of die kopen, maar weet niet zo goed wat die wil hebben, of mooi vindt”. Mijn stelregel is dat het totaal niet belangrijk is wat de ander mooi vindt of graag zou willen hebben. Het gaat er om, wat de gever er mee wil bedoelen. Wat wil die overbrengen dat je belangrijk zou vinden voor de ander en niet wat die graag zou willen. Dat is geen inzicht of aanvulling, nee dat geven wat jij de ander gunt. Daar gaat het om.
Bestaat er iets na dit leven?
Doordat ik als kind anders was en visioenen en boodschappen doorkreeg, was het voor mij moeilijk om te geloven dat er niks anders zou zijn als dat wat ik en anderen om ons heen zagen. Deze wereld en Aarde. Mijn ouders hadden totaal in eerste instantie niks met wat er anders nog zou kunnen zijn. Ja mijn Vader met soms te ver gaande denkwijzen van zijn jeugd in het geloof. Maar hij was ook gematigder geworden. Ik vroeg heel vaak om dingen in mijn gebeden of meditatie vormen, omdat ik ergens zo graag ook een brandend bosje zou zien, of de stem van God zou horen. Wie eigenlijk niet toch. Zekerheden wil een mens nu eenmaal graag. Ik was op school en door mijn andere familie leden omringd met mensen die voornamelijk in niks geloofde. Het was voor mij zo jong als ik was moeilijk om dus maar gewoon te geloven dat het er wel was. Op een dag hoorde ik weer zo’n discussie er over in onze familie en ik kon mijn mond in eens niet meer houden. Zonder mij echt te laten gaan zei ik, “niet geloven in dat er nog wat meer is als dit, vond ik eng en maakte mij onzeker, ik kon er niet goed meer van slapen. Ik heb dus maar besloten om te geloven dat er wel veel meer is. Daar door kon ik weer beter slapen”.
Dit was heel dicht bij de waarheid, want ik had in een boodschap doorgekregen dat ik vertrouwen moest hebben en dat de antwoorden druppelsgewijs zouden komen in mijn leven. Niet dat ik daar helemaal blij mee was op dat moment, want ik was en blijf ongeduldig. Alle dingen die ik doorkreeg probeerde ik te plaatsen als een goed detective en vaak kon ik het dan op mijn manier logisch verklaren. Maar soms ook niet.
Ben ik zeker geworden dat er iets is dan in mijn leven tot nu toe. Lees het boek helemaal en je hebt het antwoord. Er is van alles, maar ik heb er geen foto’s van kunnen maken.
Het meest onzeker werd ik vooral toen ik jong was, door de verhalen van anderen. Ik kwam op beurzen en leerde steeds meer mensen kennen die vertelde dat ze contacten hadden met van alles aan de andere kant zoals ze dat vaak noemde. Ik kon er eigenlijk haast nooit wat mee, kan ik heel eerlijk in zijn. Maar ze leken zo overtuigd van zichzelf, dat ik of niks kon zeggen, of er ruzie mee kreeg. Ik heb echt van alles geprobeerd om anderen te vinden die het mij makkelijker zouden kunnen maken. Het is mij tot op vandaag niet gelukt. Dat kan natuurlijk aan mij liggen, maar ik denk en geloof dat niet.
Ook in mijn winkel en praktijk hoofde ik vaak verhalen over zogenaamde collega’s die van alles zouden kunnen en wisten te vertellen. Maar als ik toen ik jong was deze mensen wel eens bezocht, vaak met een ander als buffer voor mij, zodat ik kon zien wat ze deden en vertelden. Dan kon ik er op mijn manier altijd te veel gaten in schieten. Maar je hoort mij niet zeggen, dat zij het niet konden, alleen konden zij mij niet overtuigen.
Ik ben ook veel naar illusionisten geweest en die konden mij vaak beter overtuigen als die het niet zeiden dat ze het waren, als je snapt wat ik bedoel. Dat zegt misschien ook wel meer over mij, maar aangezien het mijn boek is, mag ik het hier melden. Ik geloof net veel, maar daardoor misschien wel meer als anderen. Ik ben gevormd door te leren en te trainen. Ook heb ik mij heel lang geleden beloofd geen boeken of wat dan ook meer van anderen te gaan bekijken of lezen. Ik ben er gelukkiger van geworden. Want zij brachten mij altijd aan het twijfelen. Zou het dan toch gewoon nep zijn.
Het goede antwoord zal ik wel krijgen, het moment dat ik overgegaan ben, of gewoon normaal dood. Wie zal het zeggen. Ik schrijf dit boek zodat jullie er het tegen het licht kunnen houden. Je hoeft mij op niks te geloven, maar zorg gewoon dat je jouw leven tegen het licht houd en niemand zomaar geloofd.
Ja volgens mij bestaat er dus zeker heel veel meer na dit leven. Ook geloof ik dat er meerdere levens zijn. Daarom vind ik dan ook alles wat leeft een onderdeel van het geheel.
In Griekenland werd mij ooit verteld dat dieren familie leden zouden zijn, waar je wel mee om kon gaan, maar niet mee kon praten. Daar wordt elk zwerf dier voorzien van eten en drinken, omdat je maar nooit weet of het jou ook ooit zo zal gaan dat jij daar loopt. Dit vond ik een bevestiging van wat ik als kind had beslist om maar voor zeker en feit aan te nemen. Ik slaap er nog steeds goed op.