Hier wil ik er nog even dieper ingaan, op bepaalde woorden en begrippen die ik gebruik in mijn boek. Soms door mij meegemaakt en andere zullen gewoon zijn van de praktijk van iedereen. Maar door er even bij stil te staan en eens van een andere kant naar te kijken, kan het heel veel meer betekenis hebben.
Normaal is een woord wat ik vaak heb gebruikt in mijn boek. Soms om te laten zien, dat het meestal iets is wat anderen, voor het juiste zijn aan gaan zien. Dat hoeft het niet te zijn, heb ik hopelijk wel aangetoond. Ook als je het gebruikt ergens bij, als bij paranormaal is dat juist om aan te geven dat het niet helemaal normaal is. Het is dus niet het gemiddelde, maar ook hoeft het niet iets raars te zijn.
Stel nu een hele normale handeling in het leven van sommige mensen. In Duitsland is het heel gewoon, om elke dag verse broodjes of brood te halen bij een bakker of supermarkt. De supermarkten hebben er haast altijd ook een kleine echte bakker bij in zitten, die continu door vers bakt. Dat is in Nederland echt niet zo normaal. Alleen dit verschil is in vele landen al erg groot. Waar je ook ter wereld komt hebben zij hen eigen gebruiken en werkwijzen.
Als je bijvoorbeeld in Duitsland bij een bakker, twee normale broodjes besteld. Weet je wat je dan krijgt? Dan krijg je twee hard net vers gebakken broodjes. Deze zijn wit en hebben in het midden een sneetje zitten. Als je in Duitsland geregeld in een bakker komt en wij wonen 4 km over de grens in Duitsland, dan leer je heel snel dat een Duitser liever even wacht tot ze zo uit de oven komen, als dat deze broodjes van een uur oud zal kopen.
Als je nu in Nederland twee normale broodjes besteld. Dan krijg je twee zachte bolletjes. Deze worden wel een paar keer gebakken per dag, maar het is heel normaal dat ze langer liggen. Dat is normaal in Nederland. Als een Nederlander op vakantie gaat naar bijvoorbeeld, Duitsland, Frankrijk of de meeste andere landen, dan verwachten ze ook vers gebakken harde broodjes bij het ontbijt. Maar thuis niet. Is dat nu een normale manier van denken en leven? Ja natuurlijk het is van huize uit zo altijd geweest en dat is haast niet te veranderen. Ook zie je in alle landen steeds meer mensen komen wonen en werken vanuit andere landen van de wereld. Deze hebben ook allemaal hun eigen gebruiken en werkwijzen. Deze worden beetje bij beetje gemengd met die waar ze zijn gaan wonen.
Ik keek onlangs naar een tv programma, waarin de Nederlandse volkszanger Frans Bouwer, naar China ging en daar van alles ging onder zoeken. Hij gaf gelijk aan, dat hij wild en gek was van “echt” Chinees eten. Dat van zijn eigen Chinees uit het dorp. Ook zijn eigen vrouw kon heerlijk Chinees eten maken. Toen ze daar in China kwamen vonden ze niks meer normaal. Babi Pangang bestaat niet in China en ook alle andere gerechten die hij graag at en kende uit de menulijst in Nederland, waren totaal onbekend in China. Wat is dan normaal.
Toen ik nog heel jong was en wel geregeld even naar Amsterdam wilde om dat ik mij niet zo thuis voelde in die kleine dorpjes waar ik was komen te wonen met mijn ouders. Dan ging ik ook altijd even in de achterbuurten bij een “echte” Chinees eten. Door mij interesse in de verschillende Yoga, Meditatie en Gevechtsporten, had ik ook woordenboeken van Japans en Chinees in mijn bezit en wilde ik altijd wel proberen wat zinnen te leren, buiten de verplichte woorden die ik voor mijn sporten nodig had. Daar had je geen Nederlandse kaart bij die restaurants en als je heel veel geluk had was er eentje met wat foto’s zodat je een beetje wist en kon zien wat je kon bestellen. Ik at er heel erg graag en wist toen ik voor de eerste keren met iemand uit ging eten bij een plaatselijke Chinees dan ook niet wat ik moest bestellen. Want ik was het anders gewend. Dat heb ik wel weer ingehaald en ook de plaatselijke kaart leren waarderen. Maar het is toch anders. Totaal anders. En ook als ik wel eens iemand probeerde mee te nemen naar zo’n echt restaurant, dan vonden ze het niet normaal dat het daar zo raar was. Alles wat mensen van dichtbij meemaken is normaal en ver weg is anders.
Waarheen zijn altijd afhankelijk van uit welke kant je kijkt.
Als ik thuis een broodje klaar maak, dan verdeel ik het beleg en groenten zo dat ik overal wel wat heb liggen. Dat is toch normaal denk ik. Maar als ik onderweg ergens een belegd broodje koop, of dat nu in Nederland of Duitsland is, dan word alles er zo opgelegd of er een foto van gemaakt moet worden, maar niet dat ik het daarna ook nog lekker op mag eten. Alles ligt te vol aan de ene kant en aan de andere kant niks of te weinig. Een belegd broodje kopen, houd in dat het wordt normaal opgemaakt volgens het foto of oog principe. En niet volgens de normale norm van eten.
Dit omhelst allemaal het zelfde principe van normaal en broodjes. Maar je hebt ook normaal aangeleerde eigenschappen, die niet altijd het beste zijn.
Toch nog even over eten. Als je ergens wilt ontbijten, en er een door gesneden broodjes bij krijgt. Zijn ze haast nooit mooi in het midden door gesneden voor je. Die ze snijd staat er vaak niet bij stil dat, ze belegd moeten worden en dan gegeten. Er wordt verteld dat het doorgesneden moet worden, als service, maar alleen de echte denkers onder ons kunnen er dan bij bedenken dat het daarna ook belegd en opgegeten moet worden. De meeste mensen zijn zich niet bewust van wat ze doen.
In de dikke van Dalen staat. Betekenis ‘normaal’ nor·maal (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord)
1 volgens de regel; = gewoon: hij is niet normaal niet goed bij zijn hoofd; normaal gesproken gewoonlijk; niet normaal! uitroep als je iets zeer heftigs ondergaat; dat is de normaalste zaak van de wereld dat is vanzelfsprekend
2 niet klein, maar ook niet groot: een normale portie
Op de internet site woorden.org staat. normaal, zoals het vaakst voorkomt, zoals de meeste mensen doen.
Voorbeelden: `een espresso, een decafé en een normale koffie`,
`Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.` Als ik het goed geteld heb, dan gebruik ik hiervoor 109x het woord normaal, met deze er bij zit ik dan op 110 keer een woord wat deze mensheid te vaak gebruikt voor zaken die het juist niet zijn. Ik kan ook iedereen aanbevelen om het niet meer te gebruiken, want je zaait er onrust mee bij jouw eigen ziel. Of je moet er altijd een toelichting op geven wat je er ook daadwerkelijk mee bedoelt, dan is het juist weer wel een goed woord omdat je aan anderen het goede voorbeeld geeft hoe het wel juist te gebruiken is. Makkelijk toch.