Waarnemingen of zijn het goede of slechte aanwensels?
“Waar staat de klok”, vraag je aan iemand. De persoon kijkt naar die klok en wijst er naar. “Daar staat de klok,“ zegt deze. Je vraagt dan, maar hoe laat is het? De persoon draait zich weer naar de klok om te kijken hoe laat het is. Dan verteld deze hoe laat het is.
De eerste keer heeft die persoon waar je het aan vroeg, zeker wel de klok gezien, maar de meeste zijn niet getraind om echt waar te nemen. Daarom niet gelijk opgeslagen, bewust wat er nog meer aan informatie te beiden was. Dit merkt bijvoorbeeld de politie altijd als ze iemand verhoren, of die een verklaring willen afnemen. De meest mensen hebben heel veel meer gezien en eigenlijk ook waargenomen als dat ze er bewust van zijn. Door dan de juiste vragen te stellen, komt er vaak heel veel meer uit. Maar je kunt dit trainen, zoals ook in dit boek je stukje bij beetje geleerd word.
Een klein voorbeeldje wat je zelf waarschijnlijk ook wel vaker meegemaakt hebt. Dit over kwam mij als denk ik toch getrainde geest onlangs nog. Ieder mens heeft zijn sterke en minder sterke momenten zullen we dan maar zeggen.
Wij gingen ergens ontbijten, waar we niet zo vaak komen. Normaal kijk ik altijd goed om mij heen en probeer zo veel als mogelijk is in mij op te nemen. Maar je hebt van die momenten. We hadden erg lekker ontbeten, maar de keren er voor dat wij daar naar toe gingen, was er altijd een buffetje, waar je zelf mag pakken wat je wilt dan. Nu moesten wij uit de kaart wat nemen. Dat is niet helemaal mijn ding, dus was ik niet helemaal in goeden doen en ritme.
Na het eten, wilde ik hoffelijk zijn en wilde het blad met afwas, na het gegeten ontbijt weg zetten. Vaak doet Siny dit, omdat ik er een hekel aan heb. Maar nu wilde ik het voor haar doen, soms kan ik aardig zijn. Omdat Siny de gedienstige twee bij ons thuis is, wees ze mij gelijk dat het achter mij was. Dat wist ik natuurlijk, want wij waren er al eerde geweest. Ze zei er nog bij, “daar kun je het kwijt”. Ik loop die kant op, maar zie in die hoek een kinderstoel staan en kijk om mij heen. Een stel zit daar en wijst in de zelfde hoek naar de andere kant. De vrouw zegd tegen mij, “ja daar stond het altijd, maar nu hier”.
Kijk je neemt gelijk aan, dat je weet hoe het in elkaar zit en zeker als je bent zoals ik, dan ga je er vanuit dat je het ook echt weet. Maar door een kleine verandering in wat ik verwacht had toen wij daar naar toe gingen, was ik niet helemaal afgestemd en zocht nog naar mijn eigen goed voelen. Ik houd van zekerheden, dat geeft mijn acht als levensgetal weer. Mijn aanvoelden vermogen van mijn zeven was in dit geval niet voldoende, ik had het van de combinatie moeten hebben. Maar omdat ik verstoort was, door zo’n kleinigheidje kon ik niet optimaal functioneren.
Nu lijkt dit een lullig voorbeeld en dat is het ergens ook wel. Maar toch gaat het in alle gevallen met alles op deze manier. We weten iets haast zeker en zijn er ook op getraind, maar door iets wat wij niet in hadden kunnen schatten, was onze waarneming verstoord.
Waarneming van tijd, kan voor iedereen totaal anders zijn. Er zijn mensen die het op de seconde precies weten hoe lang dat ze ergens mee bezig zijn, anderen hebben geen notie er van. Ik kan het normaal gesproken erg goed. Ook het opstaan, ik hoef mij maar een bepaalde tijd voor te nemen en ik wordt voor die tijd net wakker. Een wekker heb ik niet echt nodig. Denk eens na over het volgende. Ik schijf dit boek, om je meer in het “NU” te leren leven ook. Maar wat is dat.
Voor wie een duidelijk inzicht in het “nu” willen hebben. Het is hier dat ik dit schrijf 14:17 en op elke andere plaats in de wereld een andere tijd. Zeker als jij dit hier “nu” leest. Als dat een zekerheid is, waarom houd jij je dan nog vast aan wat je denkt dat, zeker is? Leef “nu”, altijd in je eigen tijd, dan heb je er meer als genoeg van.