21. Niet zelf meegemaakt, kun je dan oordelen?

Siny.

Ik ben in de zeer gelukkige omstandigheid geweest dat ik na de oorlog geboren ben en geen echte honger daardoor heb meegemaakt. Er zijn echter mensen die net als ik later zijn geboren, maar toch niet voldoende altijd te eten hadden in hun jeugd of verdere leven.

Als kind heb ik wel kinderen op mijn pad gehad die het niet zo ontzettend breed hadden, maar de grootste tijd woonden wij ergens op het platteland en daar waar wij woonden, zag ik het niet, of het was er niet. Beide kan, omdat ik ook niet alles kon weten. Wij hadden het goed vond ik, maar hoorde wel van mijn broers die ouder waren, dat er ook andere tijden waren geweest. Ik was een nakomertje, die geluk had, op dat gebied dan. Er kwam wel eens een zwerver bij ons door de straat en als mijn Moeder dat zag, maakte ze altijd wat te eten voor die mensen. Ook keek ze in de kasten of er nog wel iets weg te geven was, ja die dingen had ik wel meegemaakt. Mijn ouders hebben de echte hongerwinter met de kinderen in Rotterdam meegemaakt, maar door de goede baan van mijn Vader hadden ze nooit echte honger, vertelde vooral mijn Moeder mij later in veel verhalen.

Mijn Vader kon vooral stukken vet meenemen vanaf zijn werk en dat konden ze dan ruilen tegen van alles waar haast niet aan te komen was. Mijn Moeder vertelde dat ze een keer haast een hele dag had gelopen om één ei te kunnen ruilen tegen een stuk vet. Mijn oudste broer kwam ook niet veel tekort, maar er was gewoon niet altijd alles en mijn Moeder vond dat een kind als het kon, zo veel mogelijk verschillende eten binnen moest krijgen om alle organen goed te laten ontwikkelen. Ze zag vaak om zich heen in die tijd, dat mensen er slecht aan toe waren, niet alleen van het niet eten, maar ook van het slechte en eenzijdige voedsel wat ze binnen kregen.

De hele familie van mijn Moederskant, kwam dagelijks langs bij mijn ouders.  Om het deel voor hun, wat mijn Moeder minuscuul gelijkelijk verdeeld had, van wat mijn Vader nog wel op de kop had kunnen tikken, via zijn werk en connecties. Vaak stuurde haar broers een zoon, meestal om het op te halen. Op een dag kwam een van haar broers zeer kwaad aan de deur, hij vond dat er te weinig in het pakket voor hun gezeten had. Mijn Moeder, keek hem aan en zei, “denk je nu echt dat je zoon, met zo veel honger er niet een klein stukje worst afgehaald heeft?”. Haar broer barste in tranen uit en viel haast op zijn knieën voor haar neer en bood zijn excuses aan. Hij vond het onbegrijpelijk dat hij het maar overwogen had en dacht dat zij niet eerlijk zou verdelen. Mijn Moeder zei verder tegen hem, “dit ligt niet aan jou of je zoon, dit doet de oorlog met iedereen”. Daar was de kous mee af.

Ik vond die verhalen zeer boeiend, maar kon mij toch heel moeilijk voorstellen dat mensen het echt zo slecht hadden gehad. Maar geloven deed ik ze zeker wel, omdat mijn ouders beide voor mij altijd de waarheid spraken. Later leerde ik wel dat waarheid een rekbaar gebied was, maar met dit soort zaken, waren ze totaal te vertrouwen wist ik. Eten was in onze familie een zeer belangrijk onderwerp en daar werd nooit over gespot of minnetje over gedaan.

Toen ik met mijn winkel/praktijk van Nordhorn Duitsland naar Almelo Nederland was gegaan, omdat Yolanda op de een of andere manier het gevoel had dat ik dat moest doen, kwam ook Siny op ons pad. Haar zoon, wilde een Mariabeeld kopen voor zijn Moeder en zo kwam hij bij ons ook terecht om te kijken. Haar zoon had haar gezegd, “dat is echt zo’n raar zaakje, daar voel jij je gelijk thuis”. En dat liet zij zich geen twee keer zeggen. Het was voor Moederdag 2013 dat haar zoon Mark haar meenam naar onze zaak en zij was op dat moment 53 jaar oud.

Ze ging dagelijks met de fiets naar het treinstation in Almelo om daar met de trein in Enschede te gaan werken, als telefoniste. Dan kwam ze toch al langs de winkel als ze voorlangs reed. Maar ze was gewend om altijd achterom te rijden. Het was beide even ver, maar de regels waren daar nogal eens veranderd en vanaf het moment dat ik daar kwam te zitten, met de zaak, mocht je niet meer voorlangs met de fiets. De eerstvolgende keer kwam ze na haar werk in Enschede bij mij in de winkel. Ze keek haar ogen uit en voelde zich gelijk op haar gemak. Ook zag ze dat wij een praktijk hadden en vroeg of een consult nu ook zou kunnen. Het zat haar niet mee tot op dat moment in het leven. Gescheiden en nog een zoon thuis die nog schoolgaand was en het niet gemakkelijk had. Haar hele leven leek het wel of dat het niet wilde lukken, wat ze ook zelf geprobeerd had. Ook had ze een  dochter verloren, die het leven niet verder wilde testen en uitproberen om de rand op te zoeken. Haar weg was een zeer korte op deze Aarde en welke Moeder zou daar geen klap van gekregen hebben. Kortom, zag ze niet heel veel licht meer in haar bestaan.

Die middag was Yolanda ook in de zaak en als zij er was had ik altijd het liefste dat zij de consulten deed. Yolanda sprankelde altijd als er klanten waren voor een consult. De winkel vond ze niks, maar consulten geven daar kon ze haar hele gevoel in kwijt. Toen ik haar had leren kennen kon ze al handlezen. Ze had daar verschillende cursussen in gevolgd, maar liep toch vast in de regels die bij de meeste systemen om de hoek dreigend boven je hangen. Ook Tarot, wilde niet dat brengen wat ze zocht. Toen ik haar mijn systeem uitlegde en ze het onder de knie gekregen had, gebruikte ze het dan ook altijd.

Siny kreeg een positief maar ook hard verhaal te horen in dat consult. Ze maakte er niet veel van, tot op dat moment, maar ze zou er veel meer uit kunnen halen als ze het over een andere boeg zou gaan gooien was een belangrijk onderdeel. Maar eerst gelijk stoppen met roken, was het zwaard wat ze op haar nek kreeg, want anders zou ze zeker niet oud worden. Maar er was nu nog redding mogelijk. Siny had hartproblemen en was gedotterd. Ook suikerziekte tabletten en haar ogen waren heel erg slecht. Veel kwam ook door haar jeugd die heel zwaar en moeilijk was geweest. Vaak geen of te weinig eten hadden ook hun tol geëist. Siny haar ogen vielen open en pakte haar leven gelijk aan, alsof ze gewacht had op dit moment.

Mij leerde ze de tijd erna kennen als iemand die heel moeilijk is, maar ook waar je veel van kunt leren was wat ze mij later bekende. Ik maakte een zeer duidelijke uitspraak toen ik de eerste keer echt met haar in gesprek ging. Ik houd niet van zachte heelmeesters, dus recht voor zijn raap is mijn motto. Je kunt het hebben en pakt het leven totaal op, of je sukkelt door in die ganzenmars die je bezig wast te maken.

“Als je, je kleed als een zak aardappelen, dan word je ook behandeld als die zak aardappelen. Als je praat als een zak aardappelen, dan wordt er ook tegen je gepraat als een zak aardappelen”.

Voor die het niet begrijpen. Alles wat je zelf de wereld in straalt aan energie, word je op beoordeeld en ingeschat. Als je niemand wat vraagt, of om hulp vraagt. Dan kan je ook niet verwachten dat mensen jou willen helpen. Je kan niet verwachten dat de meeste mensen, in je hoofd en of gevoel kunnen kijken. “Kijk” Siny zei ik, dat wat Yolanda en ik kunnen zien bij jou, dat zien en voelen de meeste niet”.

Deze mensheid moet je helpen, dan help je ook jezelf.

Ze was kwam in de winkel werken in de uren dat ze vrij had. Ook kwam ze haast elke avond nog even aan, net voor ik ging sluiten om een kopje koffie of Shihan Thee te drinken, omdat ze er toch langs kwam. Ze hielp net als de andere vrijwilligsters met de meest voorkomende werkzaamheden en leerde onderwijl veel over het spirituele. Ze had zich ook al wel verdiept in Kaartleggen en andere Orakel mogelijkheden, maar kon zich er ook niet goed in vinden. Als mensen mij helpen, krijgen ze kosteloos alle workshops en cursussen, dus ze ging snel in het leren van veel. Ook ging ze andere kleren dragen en koos voor een ander kapsel.

In een ander stuk, is te lezen hoe dat wij later een stel zijn geworden. Dat is op zich een magisch moment in fases geweest, door boven gestuurd, wat ik zeker weet. Onze paden zijn niet voor niks samen gekomen. Dit kon alleen maar gebeuren door mijn oprechte en magische liefde voor mijn toenmalige vrouw, Yolanda.

Siny was er zeker van, dat ze niet oud zou kunnen en gaan worden. Ze mankeerde veel en ook alles om haar heen deed haar zeer negatief het aanvoelen van wat haar toekomst zou zijn. Dit soort aanvoelen en aannames zijn heel erg gevaarlijk. In het stuk over Yolanda zal je kunnen lezen dat die het ook zo ervoer. Maar daar kon ik het ook gelijk van zien en voelen dat het zo was. In het geval van Siny waren er nog heel veel andere mogelijkheden op haar pad wat ze moest gaan. Maar ga je in die spiraal van gevoelens mee en kom je niet de juiste personen of situaties tegen om er een andere draai aan te kunnen geven. Dan spreken we over, “self fullfilling prophecy”. Het komt uit, zoals je het zelf in je hoofd en gevoel hebt geprent. Dat wordt ook vaak door een omgeving ingedrukt. Deze ontstaan haast altijd in de jeugd van die het meemaken. In Siny haar jeugd was daar zeer zeker sprake van, ook al zal niet alles zo slecht bedoeld zijn, als dat het voor sommige kan lijken.

Siny, maakte bijv. ook als kind het volgende mee. In de tijd dat ze haast dagelijks honger had.  Waren ze bij buren op visite en die wisten niet dat zij het zo slecht hadden, daar praten ze liever niet over. De man des huizes zette voor Siny een eitje neer en zei dat is voor jou. Ze was de koning te rijk en pakte het op. Het was echter het ei wat hij net opgegeten had en op de kop had gezet, wat dan net lijkt op een heel ei. Ze heeft zich goed kunnen houden, heeft ze mij verteld, maar is het nooit vergeten. De man heeft zich nooit beseft, dat hij haar voor het leven gekwetst had. Hij was zich van geen kwaad bewust. Maar zij was totaal van streek op dat moment dat iemand zo gemeen tegen haar kon zijn. Door wat ze bij ons leerde, kon ze het wel begrijpen zei ze tegen mij. Maar toen ze het mij vertelde voelde ik nog de pijn van het niet eten en dat anderen daar niks van wisten of begrepen in haar branden.

De Siny van nu lijkt in haast niks meer op wie ze was daarvoor. Ik heb niks aan haar veranderd. Ik heb haar alleen geleerd wie ze werkelijk was en daardoor ook weer kon gaan worden. Ze heeft een hele mooie ziel en kan heel veel juist bereiken, Alle sterren stonden voor haar goed, zou een Astroloog zeggen. Maar haar pad op deze Aarde was hard. Te hard juist voor iemand die zo gevoelig is. Door haar dubbele Leeuw eigenschappen kon ze ook haast van niemand echt wat leren. Ze kwamen er niet doorheen. Ook had niemand in de gaten op haar pad, dat ze niet sterk was, maar juist extra gevoelig en heel veel liefde nodig had. Want ze zagen alleen wat ze van buiten zagen. Haar uiterlijk en gedrag had ze aangepast om zo min mogelijk gekwetst te worden. Maar daardoor kon ook niemand meer zien wie ze werkelijk was.

Extra toelichting en uitwerking cijfers.
Geboortedatum: 26-07-1959, Sterrenbeeld Leeuw, Ascendant Leeuw.

Niet oud worden, 65/7= 9.28 jaar Ouder worden, 85 / 7 = 12.14 jaar

In de jeugd staat een 2 als eerste, staat voor Moeder, haar Vader heeft ze vrijwel niet gekend en er ook pas later achter gekomen wie het was. De 0 staat voor missen van iets en de 7, Neptunus van spiritueel en eenzaam zijn en voelen. De 5 is mercurius, van communiceren en leren. De 9 staat voor een vecht periode met er achter een 8, van het moeten doorgaan en gevoel van dat het je overkomt. Weer een 7 zorgt dat het gevoel van kind nog niet weg is. Dan komt er een 1, wat staat voor man of werk. Beide kreeg ze omstreeks haar 21^ste. Verhuizen is wat bij de 4 hoort, ze gingen naar Purmerend om te wonen. Waarna de 8 weer komt die haar vast liet houden om door te gaan. De 7 er na is de derde op rij van onderaf, wat versterkt. In de achterliggende periode verloor ze haar eerste dochter. De periode die dan komt van, 5 en de 1 van zon, is zeer belangrijk geweest voor haar. Ze is er gescheiden en heeft echt op haar eigen benen leren staan. Wat ze echt goed heeft gedaan, ook al zat er zo veel tegen en was ze nog lang niet over haar jeugd heen. Toen ging ze zich meer ontwikkelen en zocht naar antwoorden om verder te komen, ook al had ze nog geen vertrouwen. Het verloop moet nog komen, maar ik ben haar altijd aan het voorbereiden dat ze de zaak zelf kan leiden. Want ik wil mij steeds meer terug gaan trekken en haar dubbele 1 geeft daaraan dat ze dat ook super goed gaat doen. Als laatste komt haar 3, van het leven. Deze staat voor, gezin en alles wat te maken heeft met samenwerken. Juist die zaken waar ik zeer slecht in ben. Haar ziel die 2 is wat ze in haar mars heeft, het Moederlijke, maar het op jonge leeftijd door alles wat haar tegen zat niet goed kon uitvoeren. Nog even enkele kleine toevoegingen hierna.

Moederdag 2013. 2+0+1+3    = 6, Venus
53 jaar = 8, Saturnus. Het noodlot, positief of negatief.

Wat had zij zich in haar hoofd gezet en kon dat kloppen?

Als je nu in het overzichtje kijkt, kan je zien dat de linker kolom met leeftijden nooit kan kloppen, als je het verhaaltje over haar goed leest. De rij waarin staat: 50 t/m 62.5 jaar is een 6 periode, van de planeet Venus. Deze staat voor de echte liefde. De periode er voor en na zijn veel vijven, van Mercurius. Staat voor o.a. communiceren en alles wat met kleine nieuwe dingen te maken heeft.

Kortom, zal blijken dat zelfs de tweede kolom nog wat bijgesteld kan worden in de toekomst. Het is maar wat je met je pad doet in het leven.

Er staat heel veel vast, maar hoe je er mee omgaat niet, daar zit de sleutel die ik iedereen wil geven.

Maaike.

Wat hier wel bij past is het verhaal over een van de stagiaires die in Almelo kwam helpen. De winkel is een landelijk erkend stagebedrijf en via een school werd ik benaderd of ik nog iemand kon gebruiken. Natuurlijk en ik wil graag mensen een kans geven, dus Maaike kwam op een ochtend aan. Ze liep als een schuchter muisje en keek je nooit echt recht in je gezicht aan. Een grote hazelip en raar haar, met een zeer mager lichaam zullen de meeste mensen denken als ze haar toen gezien hadden. Niet dat veel mensen haar zagen, want ze probeerde zo min mogelijk op te vallen en zeker niet in het volle licht te leven. Als kind was ze een ondergeschoven kindje met haar uiterlijk. Ze werd niet voor vol aangezien en hoefde ook daarom niet te leren. School, wat had het voor zin, was hoe er over haar gedacht werd. Ze had een uitkering, zo’n Wajong voor jongeren. En eigenlijk totaal afgeschreven al door deze maatschappij. Ze kwam uit een nest waar je ook niet gelijk alles van mag verwachten, maar de regels van de heer zijn ondoorgrondelijk werd er wel vroeger gezegd, dus kwam ze op mijn pad. Ik keek haar aan en zag wie en wat ze was. Ik probeerde haar op haar gemak te stellen maar ze was eerder bang van mij, als dat ze wat wilde leren. Eten wilde ze achter in de zaak gaan doen, want ze was niet gewend om bij anderen te mogen zitten. Ik ben echter iemand die niemand veroordeeld of beoordeeld op het eerste gezicht. Dat kan ik helemaal niet, omdat ik ben wie ik ben. Dit schepsel was heel erg spiritueel en ontzettend begaafd op speciale gebieden. Ik nam haar onder mijn hoede en leerde haar in zeer korte tijd, dat er een andere kant aan haar was die ik wel kon zien, nu zij zelf nog. Dat pakte ze dagelijks op en ging snel voorruit. De reden dat ik het hier vermeld is, dat zij geen enkele kans had gehad op haar pad, met welke aanleg ze ook had. Ze was veroordeeld voordat ze kon beginnen vanaf haar geboorte, daarom was het zelf ook gaan geloven.

Aan het einde van de stageperiode moest ze ook een examen op school gaan doen. Ze was er heel negatief over en herhaalde alleen zichzelf maar, door te herhalen. “Dat haal ik toch nooit.” Ik wist dat die niet van binnen van haarzelf kwam, maar door de indoctrinatie die zij haar hele leven had meegemaakt. Ik riep haar bij mij en vroeg haar, “waarom ben je zo negatief en denk je dat het niet kunt halen”? “Nou ik moet, sommen maken die ik niet kan. Vermenigvuldigen en dat is mij nog nooit gelukt, wie het mij ook wilde leren, het lukt niet.” Ook haar toenmalige man die erbij was op dat moment, beaamde dat. Met dat hij het ook al jaren aan het proberen was geweest. De school en hij hadden het dus maar opgegeven.

Ik nam haar mee naar achteren en leerde haar hoe dat zij het moest zien met haar mogelijkheden. Hoe dat het voor haar wel zou werken en wat de anderen waren vergeten om haar ooit te leren. Na ongeveer 20 minuten keek ze mij aan en vroeg mij, “is dat alles”? En ja meer was het niet. Iedereen was bezig geweest om het te leren zoals dat voor iemand die normaal is werkt. Maar niemand had gezocht naar die manier die voor haar zou werken. Ik vertelde haar dat vermenigvuldigen, zoals de meeste het noemde, niet bestond. Dat was alleen maar om niet alles steeds op te hoeven tellen. Ik gaf voorbeelden en voorbeelden. Jullie die dit leven zullen het vergeten zijn waarschijnlijk, maar als je net leert rekenen, dan leer je dat als je twee getallen moet vermenigvuldigen je ze eigenlijk optelt.

Vermenigvuldigen is dus eigenlijk rijtjes optellen.

4+
—-
4

4+
4+
—-
8

4
4
4
—
12

4+
4+
4+
4+
—-
16

Enz. Ze liep naar voren in de winkel, naar haar man om te vertellen dat ze nu kon vermenigvuldigen. Hij keek haar aan en nam haar totaal niet serieus, zoals ik verwacht had. Ik riep naar toe, “Maaike, hoeveel is dan 3 x 7? “Het duurde, een seconde, “21”riep ze.