Het is 05:00 als ik hier de PC aan zet omdat ik al een uur wakker ben en niet kan slapen.... Ik slaap vaak kort en slecht maar haast helemaal niet komt niet vaak voor. Voor mij is normaal dat ik zo ongeveer 2.5 a 3 uur slaap en dan er uit moet naar de WC... Dat is niet altijd omdat ik zo ontzettend moet, maar omdat ik ongeveer die tijd het kan hebben dat ik slaap met een masker. Als ik een goede nacht hebt, kan ik dan nog zo'n blokje slapen en heb dan max meestal zo'n 6 uur geslapen... Heel soms kan ik dan nog een uurtje dommelen, omdat Siny tegen mij aan kruipt en ik het geduld heb leren opbrengen om te blijven liggen. Op bed liggen en en slapen is voor mij het grootste deel van mijn leven een noodzaak geweest en niet iets waar ik eigenlijk voor zou kiezen als het niet moest. Door Siny ben ik er wat meer aangewend, maar helemaal zal het wel nooit echt wat worden voor mij.
Gelukkig schiet mij te binnen dat ik het beter op onze eigen site eerst kan typen, omdat ik anders zoals heel vaak te vaak eerder al mijn tekst kwijt ben op Facebook. Nu dus met een wat geruster hart verder met mijn tekst.
Ik heb met het ouder worden meer last van het vasthouden van gedachten en daarom is slapen ook nog weer wat moeilijker geworden. Vanaf ongeveer 2019 toen de gemeente Enschede zomaar in mijn ogen het centrum op zijn kop ging gooien en wij dus haast geen klanten meer in onze zaak kregen die hele zomer is het zo.... Het onmachtige gevoel wat ik zo vaak al wel meegemaakt had in mijn leven en waar ik ook over schijf in mijn levensverhaal boek. Het gevoel dat je hoe dat je ook je best doet er steeds vaker en meer gebeurt om je heen in de wereld waar je totaal geen grip op hebt wat te veel invloed heeft op mijn leven. Ik heb er altijd slecht tegen gekund dat anderen veel invloed hadden op mij en mijn leven. Daarom heb ik ook niet veel voor een baas zoals wij dat vroeger zeiden gewerkt.... Nee ik verdiende liever dan nog minder, maar wel werken voor mijzelf en mijn eigen inkomen kunnen bepalen en niet afhankelijk zijn van hoe dat een werkgever het doet. Ik wilde liever afgerekend worden op wat ik zelf wel en of niet deed in het leven. Zowel privé als zakelijk vind ik dat belangrijk.
2020 en 2021 moesten wij meer dicht en of met zoveel hindernissen van onze regering dat wij ook niet normaal onze zaak... eh.. Winkel hebben kunnen bedrijven en ook ons sociale leven wat al niet heel veel voorstelde werd verder afgebrokkeld tot een absoluut minimum. Na die shit leek het er op dat wij wat beter gingen draaien en dan komt in eens die oorlog er aan en valt onze omzet weer in het water. Geloof mij al die dingen werkte wel op mij in, maar daar kon ik nog wel tegen met de hulp van mijn Siny... Omdat wij het dagelijks gewoon maar als een feestje zagen om samen te zijn en dat is ook zo, want ik ben heel veel alleen in mijn leven geweest en dat was echt klote... Niks voor mij en echt veel geluk in relaties heb ik ook niet gehad, maar dat is een nog heel veel langer verhaal....
De laatste dagen en weken beginnen er weer steeds meer dingen om ons heen te gebeuren waar wij zelf geen grip op hebben, of wij hebben niet door hoe we het zouden moeten doorbreken... Nu gisteren dat bericht dat onze grootste pakketdienst het contract opzegt, omdat de door hun nieuwe chauffeur niet wil wachten tot 11:00 wat onze openingstijd is... En echt alle andere en ook die van hun de vorige had er geen moeite mee... Ze hebben de laatste weken ons onder druk gezet om ook maar om 10:00 open te gaan dan konden wij wel van hun blijven ontvangen... Nu wij werken 7 dagen per week en hebben al jaren geen vakantie gehad ook... Niet iets waar wij over klagen, want er zijn mensen die het heel veel slechter hebben als ons.... Maar het is wel genoeg... Ik slaap ook daardoor slechter, omdat het voor mij wel erg veel druk is om iedere dag weer te moeten werken... Dus kan het geen optie zijn om nog meer te gaan werken en zeker niet in de ochtenden.... Want als ik weet dat wij zoals ook vandaag wel nog extra vroeg op moeten omdat Siny afspraken heeft op de zaak, dan slaap ik ook weer slechter.... En veel slechter kan het niet, want dan val ik nog meer in slaap bij het naar huis rijden elke avond... Ik red het nog net, maar het houd niet over... Moet vaak van alles verzinnen om wakker te blijven met auto rijden als we naar huis gaan... Wie dit leest heeft eigenlijk ook een probleem, want waar gaat dit eigenlijk over... Het is schrijven omdat ik niet kan slapen... Nu en...
Siny gaf aan toen ik opstond dat ze ook wel om ongeveer 06:00 op wilde staan... Ja dat doet ze dan voor mij dus als het lukt laat ik haar tot 07:00 slapen wat ongeveer onze normale tijd is om op te staan en de dieren te verzorgen en naar Enschede te rijden er na... Het is nu haast 05:45... Dus terug gaan naar bed heeft ook geen zin meer, want dan maak ik haar ook weer wakker... Pfff....
De wereld problemen en alles om ons heen werken te veel op mij in, daar had ik vroeger nooit last van. Ik kon bij haast alles zo omdraaien en het afzetten... Lukte dat niet gelijk, dan ging ik hard trainen... En alles was weg... Ook meditatie lukte alsof ik het zelf bedacht had... Ik kon meestal alles wel relativeren, maar als ik heel eerlijk ben ... eh... Ben ik altijd wel iets te veel een denker geweest... Als kind werd ik dan wakker en ik denk dat veel kinderen die dingen ook wel hebben of hadden... En dan huilde ik en kwam mijn Moeder bij mijn bed zitten en vroeg ze wat er was en dan antwoorde ik iets van... Dat ik het erg vond dat mijn ouders ooit dood zouden kunnen gaan... De dood en leven waren voor mij als kind erg moeilijk soms om uit elkaar te houden, maar dat heb ik gelukkig wel onder de knie gekregen... Als klein kind kon ik soms het verschil niet goed zien en voelen of iemand nog wel lang of kort te leven had... Laat ik het daar maar bij houden..
Ik kan natuurlijk ook de hondjes alleen uit gaan laten, maar zeker die kleine vind het maar niks als we niet met ons vieren gaan dus.... Geen erg goed optie, want die blijft de hele weg dan omkijken en wachten steeds waar het vrouwtje is of nog moet aankomen... Soms ga ik wat eerder weg en komt Siny wat later en dat is ook geen succes.... Heel soms moet het wel en daarom weet ik ook dat het niet fijn werkt... Ook Siny heeft ze wel eens zonder mij en dan is het exact het zelfde.... Niet mee willen lopen en voorruit liever niet... Nee gezellig als familie bij elkaar blijven... Snap ik ook... Meestal staat Clowie als wij terug komen ook al op onze oprit te wachten en wil aangehaald worden... De hondjes geven haar ook geregeld een neusje... Soms is echter Basje de kleine te druk en dan wil ze het niet op die manier... Ja die zitten elkaar nog wel eens in de weg... Niet echt maar je merkt dan dat Clowie Basje te druk vind... Maar ze schrikt er niet van of loopt ook niet weg hoor, daar is ze te stoer voor....
Er zijn mensen die gaan lezen als ze niet kunnen slapen... Lezen is iets wat ik al jaren niet meer gedaan heb. Vroeger las ik soms wel een boek per dag... Zeker toen ik in Utrecht een tijd werkte en liever met de trein als met de auto reisde... Heerlijk weg gaan in een boek... Mis ik soms denk ik ook nog wel eens... Maar het leven lijkt zo vol... Veel te vol met allemaal dingen waar je... eh.. Ik dus niet echt op zit te wachten.... Ik mis nu ik ouder ben toch dat ik geen kinderen heb mogen krijgen... Daarom of mede daarom ook geen of haast geen enkel contact met familie... De meeste hebben mij de rug toegekeerd en niet door ruzie... Maar waarom hebben ze mij ook nooit verteld of ik heb het niet begrepen... Ook de meeste mensen die ik ooit geholpen heb, zijn uit mijn leven verdwenen... En zo hoort het vaak ook, ieder moet zijn eigen weg gaan en daar kan ik ergens wel mee leven, maar toch soms denk ik.... pffff... Waar doe jet het allemaal voor...
Nu hier een uurtje bezig en ik stop maar anders raakt de inkt ook nog op en daar zit ik dan later ook weer mee... Even naar de WC en dan toch denk ik maar met de hondjes een rondje gaan maken... Jullie als je dit ooit leest... Maak wat van je leven en als het soms tegen zit.... eh.. maak er geen punt van, maar gooi het er uit en ik weet zeker dat mij dit weer een stukje geholpen heeft... Zeker als iemand het ooit leest en er begrip voor heeft, want gedeelde smart is... Dat weet je toch wel... Halve... En aangezien ik niet alleen ben, maar een zeer zorgzame partner en liever dieren.... Ach wat zeik ik dan...
Allemaal hopelijk veel beter geslapen als ik en voor straks goed en monter weer op en maak er wat van, want meer is er niet als dat je in je handen kunt vatten... En vooral niet vergeten.... Ik houd echt van haast iedereen op deze wereld en die ik soms wel even kan haten... Zoals die zak die nu ons contract op zegt... Ook die vergeef ik weer heel snel, omdat ik vind dat je steeds mensen en dieren weer een kans moet blijven geven... Omdat ik niet anders zou willen zijn.... Liefde kan alles overwinnen en die begint altijd bij jezelf.... Dus moet ik weer meer aan mijzelf gaan werken.... Afvallen en trainen.... En daar heb ik nu juist op het moment het meeste moeite mee.... dus niet de zorgen en problemen bij de wereld zoeken, maar altijd uitkomen en blijven werken aan..... Ja jezelf... Fijn dat we er toch aan het einde nog samen uit en achter zijn gekomen... toch....