Ik (Siny) weet wat het is om onder de armoedegrens op te groeien

Ik hoor vanmorgen op de radio dat de meest verdienende bestuursvoorzitter van een beursgenoteerd bedrijf vorig jaar, inclusief bonussen, een bedrag van 274 miljoen ontvangen heeft. Dat gaat dus mijn voorstellingsvermogen totaal te boven. Als je zoveel ontvangt, dan had het ook zonder de bonussen gekund denk ik… dan eet je geen snee brood minder en ga je ook niet minder op vakantie. Dan had je dus heel veel goed kunnen doen en nog steeds jezelf verrijken.

Even later hoor ik in een reportage dat verwacht wordt dat volgend jaar 300.000 kinderen op school onder de armoede grens moeten leven en daardoor niet mee kunnen doen aan activiteiten of er moet iemand zijn die weet hoe van subsidiepotjes gebruik kan worden gemaakt.

Even een heel snel rekensommetje (zonder echt te rekenen) want 300.000 kinderen… 274 miljoen euro.. dollar… pond… maakt niet uit op dat bedrag… Dan kun je al die kinderen met hun gezinnen een bovengemiddeld bestaan geven toch?

Toen ik klein was en er geen geld was om extra’s te doen en er ook geen geld was om dagelijks te eten (ik stal wel eens een appeltje bij de groenteboer als de honger te erg werd) dacht ik dat het over zou gaan, beter zou worden. Zeker bij het opgroeien, sociale voorzieningen werden beter, uitkeringen werden beter, je kon gaan studeren wat je wilde want er was een stelsel die er voor zorgde dat als je geen rijke ouders had, dat dat niet uitmaakte.

Het ging over, in mijn ogen, de wereld werd een beetje beter. Kinderen die niets hadden die bleven echter. Ze bleven en waren verstopt. Daar liep je niet mee te koop en als je geluk had werd je achter de schermen geholpen.

Zo langzamerhand gaan we terug. Terug naar onzekerheden. Hoe haalt een beschaafd land (regering) het in zn hoofd om zijn inwoners in de wachtkamer te zetten. Wacht u maar op betere tijden. Misschien kunnen we volgend jaar iets voor u doen. Maar, terwijl u wacht, wilt u nog wel even een bijdrage doen?

Ik maakte vanmorgen een vergelijking met de jaren 20 van de vorige eeuw. Een lagere sociale klasse die alleen maar kon werken om rond te komen en verder nergens tijd of energie voor heeft, kinderen die door de ‘hogeren’schoffies genoemd worden. En het zal niet lang meer duren, vergis je niet het is al gaande. Kinderarbeid zal ook weer normaal en noodzakelijk worden. Nu gebeurt het nog achter de schermen, maar het zal ook in alle openheid gebeuren. Omdat het noodzakelijk is om je hoofd boven water te houden.

Wat ben ik blij dat ik nu geen kind ben. Vroeger had ik vooruitzichten op een beter leven. Daar durf ik nu niet vanuit te gaan als je jong bent en aan de verkeerde kant van de welvaart opgroeit.

Vandaag gaan we er weer een mooie dag van maken, proberen we te helpen waar mogelijk is zoals we altijd doen. Heb een fijne dag en geniet er maximaal van. Kom langs en drink een kopje Shihan gezondheidsthee met ons. ❤️