De titel van dit boek had ik als kind al door gekregen in een visioen. Op dat moment was ik mij er nog totaal niet van bewust dat deze zin het eerste stukje van een grote legpuzzel zou blijken te zijn. Een voorzetje, een stukje voor een systeem wat ik uit moest gaan werken, waarvan ik dacht op dat moment dat het alleen voor mij van nut zou kunnen zijn. Nu heb ik dit boek ervan gemaakt met allerlei toevoegingen om ook voor anderen dienst te kunnen doen.
Dit boek is autobiografisch.
Als eerste wil ik hier iets kwijt over de teksten die u zult gaan lezen.
Een waarschuwing is op zijn plaats voor woord zeikers en taalkundig zeer begaafden.
Ik pretendeer niet te kunnen schrijven, ik doe maar wat.
Ik wil en zal niet proberen om mij aan die regels te houden die elke paar jaar toch weer veranderd worden op de meeste scholen.
Ik heb in die jaren dat ik op school zat in de vorige eeuw, te vaak meegemaakt dat er weer iets veranderd werd. Voor mij waren die veranderingen totaal overbodig.
Ik vind gewoon, schrijf zoals je praat en als het niet duidelijk is of leesbaar dan doe je iets fout en niet eerder.
Ik ben in veel landen geweest en ook in Nederland in alle provincies. Ook in de dorpen waar ik gewoond heb kon ik de meesten niet verstaan als ik daar pas kwam wonen of op doorreis was. Zelfs de teksten die dan op gebouwen stonden, waren voor mij niet of zeer moeilijk te lezen. Zelfs op de naamborden staat er dan voor mij een soort van koeterwaals waar ik niks van kon maken. Dit had ik al toen ik als kind met mijn ouders verhuisde uit de grote stad. Toen heb ik besloten om mij de rest van mijn leven, nooit meer zou proberen om te schrijven zoals, velen vinden dat het hoort, maar zoals ik het wil en niet anders. Als je dit stoort, zit je met een probleem met dit boek en ik niet.