Siny is bezig met een training op dit moment om de 5km hard te lopen en dat doet ze deze keer op de Crosstrainer. Eerder heeft ze het al op de loopband gedaan en ook al buiten en zelfs de 10km heeft ze nu alweer haast 2 jaar geleden terug gedaan buiten. Ik heb het ook gedaan toen en beide zijn wij een tijdje aan het sukkelen geweest. Siny moest onderzocht worden aan haar hart, omdat ze soms druk voelde en ik had problemen met een been wat niet meer mee wilde en pijn in de rug.
Beid naar de arts toen en beide moesten wij helemaal door en door onderzocht worden, maar wel in die tijd moesten wij het rustig aan doen…. Dat houd dan gelijk voor ons in… eh… Wat meer alcohol drinken, wat meer eten en zeker heel veel minder trainen…. Ook de hondjes kunnen geen echte grote afstanden meer wandelen, want toen deden wij soms wel in de ochtend zeker 3km en avond nog eens 5km met hun…. Maar daar doe je ze nu helemaal geen plezier meer mee en met deze warmte dubben niet, dus ….. Waren wij beide niet echt goed meer in conditie (voor ons doen dan he…. Want dan doen we vaak nog veel meer als de meeste op onze leeftijd en zeker 7 dagen in de week werken…. ) en ook kwamen wij beide weer te veel aan.
Onlangs is gebleken uit veel testen en scan’ s dat ik zeker moet trainen, ook al moet ik er extra medicatie voor nemen omdat ik anders te veel vast ga zitten en zeker geopereerd moet worden aan mijn rug die niet goed is en aan beklemmingen die naar mijn benen lopen. Ook de rest is niet goed, maar daar gaat het hier nu niet om. Siny haar hart is niet slecht ( ja dat weet iedereen toch een beter hart is er niet te vinden op deze aardkloot toch…), maar een gedeelte van haar aderen is niet helemaal goed en daar krijgt ze dan ook extra medicatie voor en ook zij moet gewoon nog meer gaan trainen….
Wij zijn dus ook al wel weer bezig, maar dan voel je dat je niet jong meer bent en dat het best tegen valt om weer in ritme te komen en ook te blijven. Siny moet binnenkort van Garmin haar Coach de 5km lopen, maar deze afgelopen week heeft ze die al wel een keer gedaan, ze kon het niet laten en ik heb gisteren die ook gedaan. Zelfs 6km zei mijn horloge maar die geeft altijd iets meer aan als de loopband waar ik op gelopen had. Ik loop wel een stuk langzamer als toen, maar wat geeft dat want mijn ene knie wil niet en de andere is het daar vaak mee eens, maar ik ga gewoon door tot dat ik denk dat het nog kan en dat was gisteren dus die 6km.
Siny zie vanmorgen tegen mij dat ze er toch in haar hoofd mee bezig is om buiten de 10km hierna te gaan doen en ik denk dat ze gelijk heeft ook al is dat voor ons heel veel uren lopen en trainen, maar niks doen is heel veel slechter daar hoef je maar voor om je heen te kijken hoe dat heel veel zelfs jonge mensen er aan toe zijn. Natuurlijk is het niet makkelijk om de handschoen op te pakken en tegen jezelf te zeggen… He kom op zeg, wel klagen en van alles vinden dat je niet kan, maar wat kan je dan nog wel en doe dat dan en probeer het op te bouwen en dan zie je wel hoe ver je komt…. Nu dat doen wij en soms valt dat totaal niet mee kan ik heel eerlijk in zijn. Vanmorgen voel ik mij alsof er een vrachtwagen tegen mij aan is gereden en Siny heeft dat ook geregeld, maar dan weet je dat het opbouwen is en ga ik maar even niet hard werken maar een stukje schrijven en dat is dit…..
Toen ik klaar was had Siny een van mijn lievelingsmaaltijden gemaakt…. Zie foto… Een portie kippenvleugels zelf in haar oventje en een koud pilsje er bij want dat had ik verdient vond zij en ik ook wel hoor. Zoals je kan zien doet zij voor de gezelligheid mee en dat is het fijne van wat wij nu hebben en dat is echt samen zijn.
Vanmorgen was op Radio 1 het onderwerp… Eenzaamheid en zeker bij ouderen en ik ken dat ontzettend zeker toen ik jong was, omdat ik nergens echt bij hoorde ook al had ik toen nog wel ouders en familie waar ik veel mee omging. Maar zo’n gevoel is vaak niet uit te leggen aan die het niet kennen. Dat kun je zien als hoe smaakt nu iets wat jij nog nooit gezien, geroken of geproefd hebt. Dan kan iedereen er van alles van vinden, maar jij niet en andersom ook.
Nu wij hebben niks om op terug te vallen als de ander en dat maakt naar de toekomst toe ook wel eens angstig en somber, maar weet je …. Wij leven nu en genieten daar van en hopen dat er ook ooit nog iets op ons pad komt waardoor het veranderd…. Al is het maar de lotto winnen, want die veel geld heeft blijkt ook veel vrienden te hebben toch…. eh… HYahahahhhh…. Nu wij en onze dieren wensen jullie een hele fijne week toen want elke kan je laatste zijn, dus niet treuzelen en wachten, maar … doen… in ieder geval genieten van wat je wel hebt.
Siny en Jacobus
